De Duitse premium-merken, die hadden achterwielaandrijving. Maar de klad kwam erin. Mercedes-Benz sneuvelde al eerder, toen ze met die hoge A-Klasse kwamen die het zo moeilijk kreeg in de Elandproef, en ze misten de boot met de huidige A-Klasse – die er weer als een auto uitziet – om die vergissing te herstellen. Die heeft immers net als z’n wankelende voorwielaandrijving.

Porsche hield en houdt zich kranig – ze noemen zichzelfs tenslotte sportautobouwers – maar hebben ook op hun zéér sportieve modellen al dan niet naar wens vierwielaandrijving.

Dat andere Duitse prestigemerk maakt al sinds mensenheugenis voorwielaandrijvers, maar echt furore maakte Audi dankzij de successen in de rallysport en die werden behaald met auto’s die toch achterwielaandrijving hadden. Oók achterwielaandrijving, moeten we zeggen, want ik heb het natuurlijk over de eerste fameuze Quattro’s. Enne... hebben de bolides waarmee Audi zo overtuigend op Le Mans zegeviert soms voorwielaandrijving? Welnee. Trouwens, wel eens een Formule-1 racer met voorwielaandrijving gezien?

En BMW hield het zo mooi vol. Toen de huidige 1-serie er aan kwam werd al gevreesd dat die voorwielaandrijving zou krijgen, maar de puristen konden opgelucht ademhalen. Voor een tijdje, want toen kwamen de steeds hardnekkiger geruchten dat er een stadsautootje van BMW zou komen dat er aan moest geloven.

Het is nu de nieuwe 2-serie Active Tourer geworden die de kwalijke primeur vormt. Als directe concurrent van de Mercedes B-klasse wel begrijpelijk. Nog begrijpelijker wordt het wanneer je ziet dat die Active Tourer zijn platform deelt met de nieuwe Mini, net zoals omgekeerd de Mini’s die Le Dakar wonnen op het platform van een BMW X-3 stonden.

Goed, een van de laatste bolwerken voor ‘Freude am Fahren’ is gesneuveld. Het zat er natuurlijk in, sinds ze Mini adopteerden en laten we eerlijk zijn: veel van de zo comfortabel geworden echte BMW’s hebben ook al meer last van onderstuur dan we zouden willen.