Want door de verbrandingsmotor aan boord (mag ook een brandstofcel zijn) kunnen de accu’s naar believen worden bijgeladen, zodat déze elektromobiel de actieradius heeft van een gewone auto die op benzine of diesel rijdt. Niet dat de verkozen techniek helemaal probleemvrij is, maar dát is geen enkele techniek. Aan alles kleeft wel een bezwaar, maar hier is het grote voordeel dat de auto in stedelijke gebieden helemaal emissievrij kan rijden. En daar gaat het vooral om, zoals ik op weg terug naar m’n hotel in Geneve lopend door nauwe middeleeuwse straatjes weer eens aan den lijve kon ondervinden. Wat blijft de uitlaatwalm daar vreselijk hangen.
Dat de Europese jury (dit is niet de enige Auto van het Jaar-verkiezing; er komen er steeds meer) het toch moeilijk had was niet zozeer bij het kiezen van de nummer één – al gaf het Turkse jurylid de winnaar nul punten – maar bij het toekennen van punten aan de andere zes. Tussen de Ampera/Volt en de tweede plaats van de Volkswagen Up zitten 49 punten, diens voorsprong op de Focus is slechts 25, maar de rest (die monsterlijke Range Rover Evoque, de weinig opzienbarende Fiat Panda, de alleen voor Citroën bijzondere DS5 en de evenmin overrompelende Toyota Yaris) vormt echt een gesloten achterhoede. Bij de bekendmaking van de uitslag per land werd daar net als bij het Songfestival heftig stuivertje gewisseld. Ook hier tot grote vreugde van het publiek, dat hoofdzakelijk uit juryleden bestond die óók nog in het ongewisse verkeerden omtrent de uitslag.
Dat was vroeger wel anders, toen voornamelijk in landenblokken werd gestemd. Hadden de Italianen weer eens wat verkiesbaars (we spraken wel over de Fiat van het Jaar), dan konden ze steevast op steun van Fransen en vaak ook Spanjaarden rekenen, die dan bij een Gallische kanshebber een volgend keer niet door de Italianen werden teleurgesteld. Nu van ieder deelnemend jurylid zijn of haar puntenwaardering bekend is, is de lol voor de toeschouwers langs de lijn er ook een beetje af. Geen gesmoes meer dat de winnaar zo ver was gekomen omdat alle partners van de juryleden een jaar in zo’n winnende auto mochten rijden. Geen uitzinnige blijmakers ook meer bij de speciaal voor de jury georganiseerde introductiereizen, die doorgaans tenminste een weekeinde in een uitermate exotisch oord omvatten en waarbij de partners niet thuis hoefden te blijven.
Nee, er valt weinig meer te roddelen en als je het dan ook nog van harte met de uitslag eens kunt zijn gaat de lol er wel van af.