Een parcours van bijna 20 in plaats van 1,86 km. En 156 bochten in plaats van 9. Bovendien ligt de finish niet op een pittoresk Brits heuveltje, maar op een grillige All American bergtop, een duizelingwekkende 4.302 meter boven zeeniveau. Vergeet de Hillclimb van het Goodwood Festival of Speed. Welkom bij de Pikes Peak International Hill Climb.
De berg Pikes Peak nabij de stad Colorado Springs is een van de in totaal 54 ‘Fourteeners’ (bergen van 4.270 m of meer) die er in de Amerikaanse staat Colorado te vinden zijn. Met een hoogte van exact 4.302,25 m staat de berg op de 31ste plaats in de rangorde. De Hill Climb start op 2.862 m hoogte.
Pikes Peak is een populaire toeristische attractie; iedere dag rijden honderden auto’s, motoren en campers over de geasfalteerde weg naar de top. Om vervolgens hier in de hoogste souvenirswinkel van Amerika een aandenken te kopen.
Onbeschrijflijk mooi
Je doet er met de auto een uur over om te top te bereiken. Maar dat is altijd nog sneller dan het treintje van de Pikes Peak Cog Railway. Dan gaan er ruim drie uur voorbij. Niet erg, want het uitzicht op het prachtige landschap van Colorado met zijn diepblauwe meren, donkergroene naaldbossen en uitgestrekte dalen is onbeschrijflijk mooi.
De Pikes Peak International Hill Climb vindt net als Goodwood elk jaar plaats. The Race to the Clouds wordt al sinds 1916 verreden. En hiermee is het de op een na oudste race in Amerika. (Alleen de ‘Indy 500’ is ouder.) Iedereen mag meedoen. Afgelopen zondag vond de 92ste editie plaats. De jongste deelnemer was 15 (de jongste ooit), de oudste 72. Alle voertuigen gaan één voor één de berg op.
Niet voor watjes
Dat Pikes Peak niet voor watjes is, werd dit jaar maar weer eens pijnlijk duidelijk. Motorcoureur Bobby Goodin (54) verloor ná gefinisht te zijn de controle over zijn motor en verongelukte. Naar de precieze oorzaak is het vooralsnog gissen, maar het zou zomaar iets met de ijle lucht op de bergtop te maken kunnen hebben. Dit kan namelijk tot duizeligheid en zelfs hoogteziekte leiden.
Ook voertuigen hebben last van de ijle licht. Conventionele verbrandingsmotoren kunnen op de top zomaar 30 procent van hun vermogen verliezen. Toch iets om rekening mee te houden als je zo snel mogelijk naar boven wil. En coureurs die niet over een ijzersterke conditie beschikken, krijgen geheid last van het zuurstofgebrek. De race op Pikes Peak is een uitputtingsslag voor mens en machine.
Mitsubishi
Gek genoeg is de Pikes International Hill Climb vooral in Japan populair. Wellicht daarom dat Mitsubishi dit jaar voor alweer de derde keer meedeed. Met twee exemplaren van de Mitsubishi MiEV EVO III. En ja, net als het stadsautootje MiEV is dit een 100% elektrische auto. Een elektromotor ondervindt namelijk geen last van de ijle lucht.
De ijle lucht is volgens Mitsubishi-coureur Hiroshi Masuoka echter niet de grootste uitdaging op Pikes Peak. “Dat zijn de steeds veranderende weersomstandigheden”, vertelt hij. “Tijdens de start kan het zomers warm en droog zijn terwijl op de top de onweersbuiten zich onheilspellend samenpakken. Tot kort voor de start moet je je dus continu afvragen met welk type band je de berg op racet.”
De tweede Mitsubishi werd bestuurd door Greg Tracy, behalve coureur ook stuntrijder in verschillende Hollywood-films. Voordat de race begon, sprak hij de hoop uit om in beduidend minder dan de gebruikelijke tien minuten van professionele raceteams de bergtop te bereiken. “Dat moet lukken. De acceleratie van de Mitsubishi is ongelooflijk. Tijdens het eerste rechte stuk van het oefenparcours vielen de monden van toeschouwers van verbazing open, zo snel is-ie.”
Tracy deed wat hij hoopte te doen en wist in negen minuten en acht seconden de top van Pikes Peak te bereiken. Collega-coureur Masuoka rondde het parcours af in negen minuten en twaalf seconden. Daarmee pakte Mitsubishi de eerste én tweede plek in het klassement van elektrische auto’s. En overall gezien moest het Japanse merk slechts één auto voor laten gaan.
Volgend jaar doet Mitsubishi niet mee. Tenminste, niet als fabrieksteam. Menig privéteam kiest er echter voor om met een Mitsubishi Lancer de berg op te racen. Niet bepaald een standaardmodelletje overigens, maar een Lancer met de meest waanzinnige spoilers en diffusers. Maar dat geldt ook voor de andere deelnemers; zelden hebben we zoveel bespoilerd spul bij elkaar gezien.
Tips
Enkele tips mocht je volgend jaar afreizen naar Colorado. Neem warme kleding mee. Op de top kan het behoorlijk koud zijn. En anders waait er wel een stevige frisse wind. Wees er op de dag van de race snel bij. Er worden maximaal 1.400 auto’s van toeschouwers op de berg toegestaan. Vol is vol. De start van de eerste categorie (motoren) is om 07:30 uur. Zet de wekker dus gerust om 03:00 uur ’s-nachts om op tijd te zijn.
Parkeerterreinen zijn er nauwelijks. Gewoon een kwestie van je gehuurde Cadillac Escalade of Chevrolet Suburban tussen de naaldbomen langs de route parkeren. In Nederland zou Milieudefensie op zijn achterste benen staan, maar niet in Amerika. Mocht je trouwens op de top willen parkeren, houd er dan rekening mee dat je er voorlopig niet vanaf komt. De berg gaat gedurende de race op slot. En als het tegenzit (ongelukken), duurt de race tot aan het begin van de avond.
Kwalificatie
Vertrek gerust enkele dagen voor de race naar Colorado Springs, want in de week voorafgaand aan de race vinden de kwalificatieraces en oefenraces plaats. En ook deze kun je bijwonen. Een maar is dat je wederom vroeg op moet. Omdat Pikes Peak om 09:00 uur voor de toeristen open gaat, wordt er al om 05:00 uur geracet. Aan slapen kom je dus nauwelijks toe. Maar de ervaring op Pikes Peak is er een om nooit te vergeten. Zeg maar Goodwood in het kwadraat.