Het is al meer dan dertig jaar geleden dat Fiat de Panda in de familie heeft voorgesteld. De kleine Italiaan heeft zijn succes te danken aan de slimme combinatie van een sympathiek, no-nonsense uiterlijk, compacte afmetingen en een relatief ruim interieur. Door het succes van de Panda heeft Fiat ook out-of-the-box kunnen denken door steeds een 4x4-versie in het gamma op te nemen.  

Niet meer de kleinste
Sinds deze maand is de derde generatie Panda aan zet.  De nieuwe spruit heeft nog veel weg van zijn voorganger, al lijken alle hoekige lijnen te zijn afgerond. Scirkle noemen ze dat. Zet de nieuwe Panda echter naast de ‘oude’ (die nog steeds in productie is) en je ziet dat een flinke groeispurt heeft plaatsgevonden.  Met elf(!) centimeter extra lengte en zes centimeter meer breedte kruipt de Panda naar auto’s als de Suzuki Splash en Renault Twingo. Moest dat echt, Fiat? Door niet meer tot de allerkleinsten te horen heeft Fiat vrijheid voor meer interieurruimte en het verhogen van de  veiligheidstandaard.

En inderdaad: voorin de Panda zit je net iets ruimer. Er is meer afstand tot de voorruit en ook bestuurder en bijrijder zitten nauwelijks knus naast elkaar. De stoelen zijn als vanouds vrij compact  en in ieder geval niet de grootste in zijn klasse. Toch zitten wij volwassen kerels zeker niet onverdienstelijk, maar – dat geldt zeker voor de bijrijder – wel wat hoog. Op de achterbank kunnen medepassagiers prima vertoeven zolang ze niet te lange benen hebben; de knieruimte is in tegenstelling tot de hoofdruimte beperkt. De tegen meerprijs leverbare verschuifbare achterbank is vooral bedoeld om op een slimme manier meer bagageruimte te creëren, al zal de achterste stand waarschijnlijk geen extra beenruimte opleveren zoals dat bij een Twingo wel kan.

Rondhoekig
Alle lof verdient het interieur van de Panda. Met de komst van de Fiat 500 hebben zijn makers de smaak te pakken en is het ‘doe-maar-gewoon-grijze’ interieur opgevolgd voor een in verschillende kleurstellingen uit te voeren 'glossy' cockpit met het ‘scirkle’ design. Het ziet er bijzonder vrolijk uit zonder dat is ingeboet op praktisch nut en ergonomie. Alle bedieningselementen zijn net als de versnellingspook hoog geplaatst. Bovendien heeft de Panda nu meer aflegruimte, met name in het vak boven het dashboardkastje. Ook heeft de nieuwe Panda nu (optioneel) uitgebreide stuurbediening. Dankzij een samenwerking met TomTom heeft Fiat een gebruiksvriendelijke aansluiting voor een portable navigatiesysteem van dat merk bovenop het dashboard geplaatst. Die semi-geïntegreerde oplossing staat een stuk strakker en vergt daarnaast geen gedoe met een adapter of snoertje. Een guitige vondst is het ontwerp van de handrem, dat doet denken aan een vliegtuighendel. Grijp je in ieder geval nooit mis. De ‘rondhoekige’ toerenteller en snelheidsmeter zijn niet alleen de zoveelste uitwerking van de scirkle-designfilosofie maar ook een verwijzing naar het instrumentarium van de allereerste Panda’s.

Tweepitter
Ook als het om de motortechniek gaat herhaalt de geschiedenis zich (een beetje). Net als de Panda 30 uit 1980 heeft de nieuwe Panda een tweecilinder benzinemotor onder het kapje. Anno 2012 hebben we het dan over een 0.9 liter TwinAir motor met 65 (zonder turbo) of 85 pk (met turbo). Dat torretje blijkt zich net als de 500 ook in de Panda heel goed thuis te voelen; de tweecilinder heeft er al vroeg zin in en komt snel op toeren. Vanaf zo’n 2000 toeren is de TwinAir op zijn best; daaronder zijn wat vibraties voelbaar. Daarbij laat de kleine krachtpatser met een karakteristiek grommetje van zich horen en dat siert de Panda.

Prettig is de keuze om bij hogere snelheden het toerental relatief laag te houden (zo’n 3200 bij 120 km/u) zodat niet alleen motorgeluid gereduceerd blijft maar ook een gunstig verbruik te realiseren is. Met behulp van een ECO-knop in de middenconsole maak je het jezelf nog makkelijker. Reken alleen wel op minder pit; de TwinAir gaat dan op zuinig en laat een aantal pk’s op stal staan. Een langere test zal moeten uitwijzen of de kleine TwinAir echt zo superzuinig is als de opgave van 4.2 /100km en slechts 99 gram CO2. De Panda met de semi-automatische Dualogic-transmissie (eveneens met start/stop-techniek uitgerust) belooft zelfs nog spaarzamer te zijn en mag zich de zuinigste Panda ooit noemen. We zijn benieuwd!

Het onderstel van de nieuwe Panda groeide net als de carrosserie gestaag mee. Hoewel de wielbasis niet is verlengd ervaar je onderweg meer rust en comfort. De Panda is door een verbeterde balans  minder gevoelig voor hobbels en kuilen en helt ook minder over. Een bochtenridder is het nog altijd niet maar omdat je al wat hoger zit zal die behoefte er ook niet zijn.

Niet de allergoedkoopste
Meer ruimte, een high-tech motortje en een vrolijk, verzorgd interieur heeft wel zijn prijs. De nieuwe Panda is er vanaf 9290 euro en kost met de TwinAir 85 motor al net iets meer dan tien mille. Het is geen geheim dat een Seat Mii of Kia Picanto voordeliger is. De Fiat zet er in ieder geval altijd vijf deuren tegenover, centrale vergrendeling, elektrische ramen en voor- en gordijnairbags tegenover. Voor snelle beslissers is de Panda er vanaf 8990 euro als TwinAir 85, maar die prijs geldt alleen bij inruil. Zo’n bedrag laat weer geld over voor leuke en veilige opties als het Blue&Me-communicatiesysteem, een elektrisch bediend panoramadak, TomTom-navigatie of een noodremhulp voor in de stad dat botsingen bij lage snelheden voorkomt.

Conclusie
Hoe je het wendt of keert is de nieuwe Panda weer klaar voor stad. Ook al zul je in praktische zin meer hebben aan de toegenomen interieurruimte, de hoge zit en nieuwe uitrustingsmogelijkheden zien wij de grootste vooruitgang van de derde generatie in het design, dat fris en speels is, en de TwinAir tweecilinder, die levendig is en met z'n eigen geluid de Panda karakter geeft.