Om maar met de deur in huis te vallen. Kia had best de Forte LPi op de markt willen brengen. Er zijn echter twee kanttekeningen te plaatsen die de Koreanen daarvan weerhouden. Enerzijds moet de auto technisch worden aangepast om hier een typegoedkeuring te krijgen. Aangezien onder meer de LPG-tanks vervangen dienen te worden door exemplaren van hier, wordt dat echter een prijzig verhaal. Bovendien is de Forte LPi een LPG-hybride pur sang, waarin überhaupt geen plaats was voor een benzinetank(je). Rekeninghoudend met de ‘gevarieerde’ dichtheid van de LPG-infrastructuur in Europese landen – niet elk land heeft een compleet netwerk van autogasstations als Nederland – is de Europese markt niet interessant genoeg. Toch is een dagje sturen in de Forte LPi zeker de moeite waard gebleken. Niet alleen omdat de Forte eigenlijk heel goed de kritische Europeaan kan bekoren, maar ook gezien z’n verfijnde, innovatieve aandrijflijn.
Vertrouwde aanblik
Kia bouwt de Forte niet voor Europa, aangezien op hier de C’eed modelfamilie zich mag bewijzen. Het model is daar ook leverbaar als hatchback, maar de LPi Hybrid is er alleen als (speciaal aerodynamisch geoptimaliseerde) sedan. Zijn afmetingen komen in grote lijnen overeen met de Honda Civic Hybrid en Volkswagen Jetta, dus hebben we te maken met een compacte middenklasse sedan. Dankzij de typerende Kia-grille en expressieve mistlampen oogt de Forte netjes in lijn met de Europese Kia-modellen. Achteraan straalt de Koreaan evenmin wereldvreemd en frissen achterlichten met LED-look de eerste aanblik modern op. Ook het interieur van de Forte blijkt eigenlijk heel vertrouwd. Het ontwerp van het dashboard en diverse bedieningselementen (hendels, knoppen) kennen we reeds uit de C’eed en doet ook kwalitatief niet onder z’n Europese familielid. Sterker nog, het afwerken van de deurpanelen met iets dat op gestikt leder lijkt zien we liever dan het kunststof dat de C’eed van huis uit mee krijgt! Ondanks de constatering dat de Forte LPi een compacte middenklasse sedan is biedt hij genoeg ruimte op de achterbank voor minstens twee volwassenen; dat lijkt een open deur maar is dat niet.
Voorbeeldige techniek
Een blik op het instrumentarium leert dat de Forte LPi niet tweetalig is opgevoed. Het digitale scherm tovert allerlei voor ons onleesbare tekens tevoorschijn die we met geen mogelijkheid kunnen ontcijferen. Gelukkig bieden symbolen en analoge meters soelaas om uit te vinden wat de techniek aan het doen is. Zo kiest Kia er voor om hun LPG-hybride altijd met ingeschakelde verbrandingsmotor aan te drijven en – wanneer de omstandigheden dat toelaten – de elektromotor bij laat springen. In tegenstelling tot bijvoorbeeld de Toyota Prius maar net als de Honda hybrides kan de Forte LPi dus nooit volledig elektrisch rijden. Bij tussentijdse stops schakelt de motor uiteraard automatisch uit (en stilletjes weer aan). De 1.6 liter autogasmotor (116 pk) en assisterende elektromotor (20 pk) werken ongemerkt samen om de meest verantwoorde kracht naar de wielen te leiden. Het bijspringen van de elektromotor is totaal niet merkbaar, evenals het feit dat de viercilinder op LPG loopt. De 1.6 liter klinkt als een voorbeeldig naaimachientje en ontbeert elk rauw randje. Slechts de startprocedure van de Forte duurt iets langer dan een gemiddelde benzine-auto of hybride. De druk op de startknop biedt echter mooi gelegenheid de gordels in te snoeren.
Net als elke hybride beschikt de Forte LPi over een batterijpakket. De Kia-engineers plaatsten deze moderne lithium ion polymeer energievoorraad achter de achterbank, waarna er nog een acceptabele hoeveelheid ruimte overbleef voor bagage. Om niet verder aan de bagageruimte te snoepen vond men voor de LPG-tanks met een vulbare capaciteit van 45 liter een plekje onder achterbank.
Zoals de meeste hybrides die momenteel verkrijgbaar zijn kiest Kia ervoor de verbrandingsmotor te koppelen aan een CVT-transmissie. Daarvan weten we dat het type automaat niet de meest dynamische en aantrekkelijke keuze wanneer je een beetje wil doorrijden. De Koreanen hebben ‘m echter zodanig afgesteld dat de variabele overbrenging juist extra comfort toevoegt aan elke rit. Beroeringen van het gaspedaal om te accelereren gaan niet zo snel gepaard met toerengeloei. Zeker in de E-stand biedt Kia een prettige balans tussen een terughoudende motorrespons en bruikbare acceleratie. Hier kunnen andere merken jaloers op zijn. De 136 pk’s die totaal paraat kunnen staan komen in de Forte Hybrid LPi ook goed uit de verf; de aandrijflijn presteert probleemloos en vraagt geen enkele gewenning. De besturing overigens wel, want bij een geringe stuuruitslag is deze plots veel minder bekrachtigd en dat levert een onverwacht vreemde en bovenal kunstmatige overgang op bij het nemen van bijvoorbeeld een rotonde. Dat die Koreanen dat normaal vinden!
94 gram CO2
Nog even terug naar de hybridetechniek. Want waarom kiest Kia ervoor dit juist met een LPG-motor te combineren? Wel, LPG is een schonere brandstof dan benzine of diesel en verlaagt de CO2-uitstoot van een auto, ondanks dat de calorische waarde van een liter autogas lager ligt en de auto meer van het goedje moet verbruiken om dezelfde hoeveelheid energie te realiseren. Het meerverbruik bedraagt circa 20% ten opzichte van een benzinemotor. Omgerekend naar benzineverbruik zou de Forte LPi ongeveer 5.5l/100km noteren – op LPG scoor je namelijk ca. 7.0 liter. De boordcomputer communiceert opmerkelijk genoeg geen verbruikscijfers. Toch is de gemiddelde CO2-uitstoot van de LPG-gestookte Forte lekker laag; 94 g/km. Wanneer de auto in ons land geleverd zou worden kon Kia de vrijstelling van wegenbelasting en BPM groots verkondigen. Zoals gezegd mocht dit niet zo zijn…
Betekent dit echter dat we Kia met haar hybridetechniek kunnen vergeten? Nee. Eerder wist men met het studiemodel van de Sorento dieselhybride(!) en C’eed hybrid al te laten zien flink te studeren op zo’n efficiënte vorm van aandrijving. Bovendien verschijnt van de nieuwe Optima sedan ook een hybridevariant (benzine), al is die in eerste instantie wel voor de Amerikaanse markt bedoeld. De vraag is dus wanneer Kia daadwerkelijk besluit het avontuur in de praktijk aan te gaan met haar (Europese) modellen.
