Het middenklasse segment wordt gedomineerd door zakelijk en strak gelijnde modellen als de Volkswagen Golf en Opel Astra. Op zich helemaal niets mis mee, maar qua design is het contrast met de Giulietta enorm. De Italiaanse schone komt vooral in een witte kleurstelling met grote lichtmetalen wielen volledig tot zijn recht. De centrale grille en compacte koplampclusters met led-dagrijverlichting bezorgen de Giulietta bovendien een ietwat brutale neus. Door de grepen van de achterportieren te verstoppen in de raamstijl, wekt Alfa de indruk van een meer sportieve driedeurs hatchback. Aan de achterzijde zijn het vooral de glooiende led-vormen in de lichtunits die tot de verbeelding spreken, het bezorgt de Giulietta zeker in de avonduren een opvallende aanblik.

Nederlandse invloeden

Het interieur van de Giulietta kwam tot stand onder leiding van de Nederlander Ramon Ginah. Zijn voornaamste doel: een geborgen sfeer creëren. En het moet gezegd, dat is hem uitermate goed gelukt. Debet daaraan is de diepe zit in combinatie met lage zijruiten en overwegend donkere materialen. Het dashboard is overzichtelijk van opzet en de bediening voor audiosysteem en klimaatinstallatie bevinden zich op logische plaatsen. Voorin is het uiterst prettig toeven, ook lange personen kunnen dankzij de lage zit een prima werkplek instellen. Onderweg nog even de rugleuning van de bestuurdersstoel bijstellen vormt trouwens een hele opgaaf. De aangesnoerde gordel schermt de verstelling namelijk af.

Verder heeft Alfa op de middentunnel vóór de pook de DNA-selector opgenomen. Standaard op alle uitvoeringen. DNA? Jawel, net als in de Mito kun je de fysiek van de Giulietta in drie voorgeprogrammeerde modi instellen: all weather, normal en dynamic. In de laatste stand transformeert ie welhaast tot een heuse hot hatch. De tractiecontrole laat de touwtjes vieren en dankzij het Q2 elektronisch sper kunnen beduidend hogere bochtsnelheden worden gehaald. De wielen bijten zich letterlijk vast in het asfalt en schuwen evenmin een potje spinnen tijdens stevig accelereren. De reacties op het gaspedaal zijn bovendien feller (op het nerveuze af) en de besturing wordt verzwaard. Het is een koud kunstje om de inzittenden ziek te rijden, en met een beetje pech jezelf trouwens ook. In ‘normal’ gedraagt de Giulietta zich stukken beschaafder, alleen jammer dat de stuurbekrachtiging dan iets te nadrukkelijk aanwezig is.

Slim bijtellen

Voor de aandrijving van onze Giulietta zorgt een 1,4 liter MultiAir turbomotor. Hier op Autovandaag.nl is deze bijzondere techniek al meerdere malen onder de aandacht gebracht. Het komt er kort gezegd op neer dat de MultiAir-techniek de motor beter en meer gecontroleerd laat ademen. Enerzijds kunnen zo hogere vermogens worden behaald, anderzijds daalt hiermee het brandstofverbruik, in dit geval mede dankzij het standaard aanwezige stop-/startsysteem. De 1.4 schopt het tot 170 pk, maar met een gemiddelde CO2-uitstoot van 134 g/km scoort ie een A-label en betaalt de zakelijk rijder slechts 20 procent bijtelling. Dat is nog eens slim bijtellen. Al zul je in de praktijk het opgegeven verbruik van 1 op 17,2 maar moeizaam halen. Reken eerder op een krappe 1 op 15. En dan moet je de Dynamic-stand zeker niet inschakelen. De pook van de handgeschakelde zesbak ligt lekker in de hand en de bak schakelt heerlijk nauwkeurig. Nul tot honderd doet de Giulietta in 7,8 tellen en de topsnelheid ligt op 218 km/u. Het eerder genoemd stop-/startsysteem functioneert soepel. Snel wegrijden kan zonder horten of stoten.

Met de Giulietta heeft Alfa Romeo een sterke troef in het middenklasse segment in handen. De auto is beeldschoon, goed afgewerkt met mooie materialen en de prestaties zijn weer Alfa-waardig. Bovendien is de vanafprijs van 23.950 euro ook alleszins vriendelijk te noemen, zeker gezien de riante standaarduitrusting met een airco, led-dagrijverlichting, cruise control en elektrisch bedienbare spiegels en ramen vóór.