De Mazda3 MPS is zojuist begonnen aan zijn revanche. De eerste 3 MPS heeft niet in grote getale het asfalt kunnen bestoken, al was de oorzaak vooral gelegen in de cliché-kwestie ‘onbekend maakt onbemind’. Maar toegegeven, hoewel er genoeg potentie onder de kap was, miste die snelle ‘3’ wel aan lef en expressie. Iedereen mag toch wel weten wat voor vlees er in de kuip zit?

Met de nieuwe 3 MPS is dat anders. Mazda ging vol overtuiging aan de slag en presenteert de MPS-telg met een uitgesproken en onderscheidende outfit. De standaard ‘3’ is met diverse welvingen in de koets al vrij dynamisch en herkenbaar gestileerd, de MPS overtreft dit met een eigen om aandacht smekende neus en bijbehorende (overigens functionele) luchthapper op de motorkap. Ook de standaard 18 inch lichtmetalen wielen met nog breder rubber, ronde mistlampen, zijskirts, een dakspoiler met getinte achterruit en twee uitlaatpijpen op de hoeken van de achterbumper zijn duidelijke elementen van durf. Zijn makers wisten zelfs nog 25 kilo van het gewicht van zijn voorganger af te snoepen. Kijk, dit recept zet zoden aan de dijk! Bestel ‘m in flitsend Aluminium Metallic of Velocity Red en het zal niemand ontgaan waartoe de 3MPS in staat is.

Weer de 2.3 turbomotor

Een ding veranderde niet, althans, op het eerste gezicht. De 3 MPS steelt nog steeds aardig de show in het segment met de 2.3 liter turbomotor die schaamteloos 260 pk op de been brengt. En dan de trekkracht: 380 Newtonmeters. Deze geblazen vierpitter is in de nieuwe ‘3’ doorontwikkeld, waarbij een nieuwe luchtinlaat in de motorkap en directe inspuiting is toegepast. Hierdoor is de 2.3 DISI Turbo zoals hij voluit heet soepeler in het gehele toerenbereik en fractioneel minder hebberig als het om Euro98 gaat. Trots hoef je er niet echt op te zijn, de 9.6l/100km die overblijft is ook relatief gezien nog altijd fors. Een groen label zit er dan ook niet in. Ach, rood en groen combineren ook niet zo lekker...

Flinke kluif

Of de Japanners nou eigenwijs zijn of niet, het motorische geweld is traditiegetrouw voor de voorwielen bestemd. Vierwielaandrijving is prijzig en heeft bovendien nadelig effect op het gewicht en - ook dat telt mee - het verbruik. In tegenstelling tot de vorige 3 MPS heeft Mazda nu een sperdifferentieel geplaatst, en wordt het koppel in de eerste drie versnellingen trapsgewijs begrensd. Dat eerste is niet uniek meer in deze klasse, maar wel bijzonder nuttig. Met rokend rubber en om grip gillende banden ben je immers niet de snelste. Op de uitgestippelde route met gevarieerde wegen rond Hamburg heeft onze witte snelheidsduivel zijn beste beentje voor kunnen zetten.

Bij stevige acceleratie en snel bochtenwerk gaat de tractieregeling en het sper voelbaar aan de slag. Het stuur wil dan nog wel eens naar links of rechts trekken. Wielspin vanuit stilstand is overigens helemaal niet aan de orde van de dag, het begrenzen van de trekkracht blijkt hier zijn vruchten af te werpen, al zijn er natuurlijk grenzen. Vooral op vochtig wegdek is 260 pk in zo’n auto too much en moet de bestuurder beslist een beheerste gasvoet aannemen.

Snelle sprinter

Wanneer de weg droog en vrij is dringt de 2.3 DISI zich op om de sokken er in te zetten. We zijn immers niet voor niets in Duitsland, waar op verschillende wegen legaal de gasvoet onbeperkt kan worden beroerd. Dan blijkt de topsnelheid van 250 km/u benaderen een fluitje van een cent. Zonder moeite snelt de enthousiaste vierpitter zich naar snelheden die vooral door de Duitse garde wordt bereikt. Het zal menig Audi, BMW of Mercedes-rijder verbazen dat die priemende bi-xenon ogen maar niet uit de binnenspiegel verdwijnen. Vanuit lagere snelheden is de assistentie van de turbo vanaf 3000 toeren duidelijk ten volle benut, wat wordt bevestigd door de digitale turbodrukmeter in het instrumentarium. Dan is het zaak om de zesbak stevig ter hand te nemen, wat overigens geen straf is gebleken. De pook pakt zit goed in bereik en laat zich door het voldoende zwaar afgestelde koppelingspedaal naar het gewenste verzet leiden. De 6.1 seconden die voor de honderdsprint staat kun je daardoor zonder drama realiseren. Mazda heeft trouwens opnieuw op de geluidsproductie van de 3 MPS gestudeerd om ook dan vocaal de bestuurder te gaan plezieren. Het resultaat is niet heel spannend. De viercilinder bromt en sist graag maar bezorgt ons geen kippenvel. In de motorruimte gaat het er vooral om te presteren vol overgave. En daar slaagt de viercilinder zoals gezegd heel goed in.

Daarbij zul je op slecht wegdek soms wel moeten incasseren. Het onderstel is behoorlijk straf van karakter en dat kan soms opbreken. De 3 MPS is zeer serieus en dat zullen we moeten weten, en snuisterijen als elektronische demping heeft Mazda (nog) niet in huis. Op goede wegen (wat worden wij Nederlanders verwend!) is dat echter geen gemis. Zo behoudt het sportiefste jongetje van de klas zijn dagelijkse bruikbaarheid.

Serieus uitgerust

In de cockpit is de sfeer op smaak van een topmodel gebracht. Dat begint natuurlijk met een set sportstoelen. Deze zijn heel behoorlijk bemeten en hebben veel zijdelingse steun. Voor sommige (langere) personen schiet de steun van de bovenbenen echter wat te kort. Verder doen we het niet zonder sportpedalen en een stevig lederen stuur. Ziet er goed uit! Voor de MPS is ook gedacht aan een luxe aankleding. Zo beschikt het ‘vlaggenschip’ over sleutelloze toegang, Bose audio – wel even zelf goed instellen voor het mooiste geluid - en geïntegreerde navigatie, die trouwens alleen via het stuurwiel te bedienen is.

Verder zijn de halflederen stoelen verwarmbaar, kun je inparkeren met parkeersensoren, is Bluetooth aanwezig en kan ook de voorruit met een druk op de knop worden ontwasemd door een verwarmingselement. Speciaal voor de 3 MPS introduceert Mazda zogenaamde actieverlichting, waarbij de interieurverlichting en die van het audiosysteem en klimaatregeling achtereenvolgens activeren bij instappen en bovendien ook reageren op aanraking. Een leuk ritueel voor in de avonduren, overdag heeft het niet onze aandacht kunnen trekken. Meer relevant is de kwaliteitsbeleving van het interieur. Hoewel Mazda met de 3 MPS niet pretendeert een 'premiumproduct' in handen te hebben, zijn sommige gebruikte materialen in de 3 MPS zijn niet altijd even overtuigend. De aaibaarheidsfactor van de middenconsole en deurpanelen is gering en dat doet toch afbreuk als je investeert in het topmodel. Verwacht dus hier geen beleving die ‘de Golf GTI’ wel te bieden heeft.

40 mille!

Dan de prijslijst, die is kort en krachtig. Voor een 3 MPS moet 39.995 euro worden neergeteld. Inderdaad stukken meer dan een Seat Leon Cupra of Golf GTI, die weliswaar minder vermogend zijn dan de Japanner maar ook gelijksoortige rijsystemen als het sper in huis hebben om goed te presteren. Daar staat tegenover dat Mazda de 3 MPS alleen full-options aflevert, terwijl vooral bij de stamvader uit Wolfsburg voor diezelfde luxe de optielijst nog rijkelijk ter hand moet worden genomen.