Maar dat is niet het enige opmerkelijke aan de nieuwe Honda CR-V. Het design van deze softroader trekt ook nogal de aandacht. Vooral de rondlopende zijraampartij ziet er een beetje merkwaardig uit. Althans op foto’s, want in het echt is de CR-V eigenlijk best chic om te zien. Het is bovendien een van de weinige auto’s waar dat maffia-achtige donkere glas voor de ramen van de achterpassagiers te pruimen is.

Honda heeft met opzet voor een wat hogere positie van de CR-V gekozen en aarzelt er niet voor om de auto tijdens de presentatie te vergelijken met de BMW X3. Zover willen wij niet gaan, want de Honda is zeker niet toegerust om in het terrein te gaan rijden. Hij beschikt nog steeds over een vernuftig aandrijfsysteem dat de aandrijving naar de achterwielen zelf inschakelt. Het werkt met twee oliepompen, een op de achteras en een op de aandrijfas naar de achterwielen, die elkaars opbrengst compenseren zolang er geen snelheidsverschillen tussen de assen zijn. Zijn die er wel, dan is er dus sprake van tractieverschil en sluit er door het overschot aan oliedruk een koppeling tussen de voor- en achteras. Mooi op een gladde weg of als er sneeuw ligt, maar niet voor het terrein. Daar zullen de kopers van de Honda CR-V – of van welke SUV dan ook – trouwens ook nooit over piekeren.

Het voordeel is dat de CR-V voor een auto in deze klasse redelijk licht is uitgevallen (1.569 kilo) en dat de vierwielaandrijving ook niet zoveel ruimte in beslag neemt. Dat past wonderwel bij Honda’s nieuwe streven om meer ruimte voor de passagiers te creëren en minder ruimte voor de techniek te reserveren. Dat lijkt in de CR-V in elk geval prima te functioneren, want je waant je bijna in een MPV aan boord. Dat is nog niet zo’n vreemde indruk, want ook de achterbank is verschuifbaar, zodat je de standaard al zeer royale 524 liter laadvolume met opoffering van de riante beenruimte achterin nog kunt vergroten.

Of de motoren ook minder ruimte hebben gekregen meldt Honda niet, maar de tweeliter benzinemotor is wel helemaal opnieuw ontworpen. Hij is net zo krachtig als voorheen (150 pk), maar dankzij de techniek die bij geringe belasting een inlaatklep langer open houdt en zo het effect van een kleinere motor nabootst, wel zuiniger. En omdat de CR-V ook nog eens lager, korter (nu 4,53 meter) en iets lichter werd, presteert de auto bovendien beter. Hij sprint een dikke halve seconde sneller naar de 100 en haalt een top van 190 km/h. De nog fijnere, want soepelere, turbodiesel is minimaal trager en nóg een stukje zuiniger.

Hoewel Honda claimt minder ruimte te reserveren voor de techniek, zit er daarvan (tegen meerprijs) wel veel meer in de nieuwe CR-V. Meedraaiende bochtverlichting bijvoorbeeld, snelheidsregeling met afstandsradar, een achteruitrijcamera en op het topmodel een systeem dat aanrijdingen poogt te voorkomen – of in elk geval de ernst daarvan te verminderen – met een remingreep en het voorspannen van de gordels.

Meer techniek, meer ruimte en meer uitrusting zorgt er ook voor dat u meer geld moet achterlaten bij de Honda-dealer om in het bezit te komen van een CR-V. Als de auto half januari in ons land arriveert is de goedkoopste benzineversie de 2.0 Comfort vanaf 33.485 euro. Voor een diesel bedraagt de meerprijs 4.500 euro.