Ja, hij is rood. Mede dankzij Alfa zien we deze vurige kleur vandaag de dag nog regelmatig voorbij flitsen. Niet zo gek, want Alfa Romeo – laten we de naam volledig noemen – is een merk met emotie, sportiviteit en stijl. Net als de kleur is Alfa ook een merk waar je voor moet vallen. De Italiaanse charmes en karaktertrekken kunnen niet op ieders goedkeuring rekenen, ook blijft het roestige verleden het merk tijdens borrelpraat achtervolgen. Ondergetekende maakt bewust kennis met een schone lei en wordt direct bedolven met imponerende looks en Italiaanse sferen.

Gespierde rakker

Voor onze neus staat het niet te missen topmodel van de 159, de 3.2 V6 Q4. Ons exemplaar betreft de Turismo Internazionale-uitvoering, die na de agressieve GTA-modellen de overtreffende trap van het merk is. Kernwoorden: meer spieren en een extra dosis temperament. Terwijl de 159 van nature al geen ‘hoogvlieger’ is als het gaat om rijhoogte, hebben de Alfa-technici de 159 TI nog iets lager (20 mm) aan de grond gezet. Tegelijkertijd monteerde het merk uitdagend 19 inch lichtmetaal met daarachter rood uitgevoerde Brembo remklauwen. Ook werd de TI verrijkt met sportieve dorpels. Het maakt de 159 behoorlijk ontzagwekkend, zonder daarbij uiterst brutaal en agressief over te komen. Die status is immers toebedeeld aan GTA-modellen. En dan hebben we het nog niet eens gehad over die dreigende voorpartij, met puntig geknepen koplampen. In een oogopslag is duidelijk dat deze Italiaan heel serieus genomen moet worden. Toch houdt Alfa nog iets verborgen. Op ons test-exemplaar prijkt alleen het TI-logo, zonder motortype-aanduiding. Voor het oog is dus niet te zien dat er onder de kap 260 temperamentvolle paarden staan te trappelen, want deze uitvoering is niet voorbehouden aan de topmotorisering. Gelukkig verschaft het gehoor direct duidelijkheid. De TI beschikt over een dubbel uitlaatsysteem, en weet zich met de 3.2 V6 in de praktijk tweezijdig te gedragen. Enerzijds brengen de twee uitlaatpijpen een sonore brom ten gehore, tot zo’n 2500 toeren. Daarna verdwijnt deze toonzetting en word je geconfronteerd met een zescilinderig klankenspel. Eerlijk is eerlijk, het blok vindt zijn oorsprong in de GM-stallen en is dus geen écht venijnige Alfa-motor van weleer. Die gedachte blijft misschien in eerste instantie tussen de oren zitten, maar eenmaal langer op weg zijn wij dat beeld al lang weer kwijt.

Als de brandweer

Want we zeiden het al, de direct ingespoten 3.2 liter zescilinder beschikt namelijk over 260 pk en dat is natuurlijk niet niks. Alfa is zo verstandig geweest om vierwielaandrijving (Q4) te monteren, om al deze kracht in het gareel te houden. Het maakt de Italiaan wel zwaarlijvig, want dit paradepaardje weegt maar liefst 1700 kg. Zijn prestaties zijn daardoor niet bloedsnel, maar met een 0-100 sprint die wordt voltooid in 7.2 seconden kunnen we niet ontkennen dat dit gevaarte toch ‘als de brandweer’ gaat. De zescilinder blijkt in de praktijk breed gespierd over het hele toerenbereik en het lijkt er zelfs op dat we na 4000 toeren nog op een extra dosis potenza worden getrakteerd. Fanatici kunnen 240 op de teller aantikken, maar voor de ultieme beleving is dat geen verplicht nummer. De bediening van koppeling en zesbak moet je wel even onder de knie krijgen. Het raspaard vereist geoefende schakelbewegingen en een subtiele bediening van het koppelingspedaal, zeker als de techniek nog niet is opgewarmd. Anders word je berispt met een protesterende bak en ‘kloink’-geluiden. Zoals gezegd weet het uitlaatsysteem ook in lager toerengebied een temperamentvolle toon ten gehore te brengen. Daardoor hoef je niet steeds hard te rijden of flink in de toeren te jagen. Reken maar dat je hard de hoek om kunt. Alfa zocht de nadruk op rijbeleving, zonder teveel aan comfort in te boeten. Hoewel zijn verlaging geen windeieren heeft gelegd – met drempels zul je zeker niet de snelste zijn – weet de 159 zich op snelheid en bochtig parcours enthousiasmerend te gedragen, en met dank aan de vierwielaangedreven aandrijflijn laat hij zich niet gauw van de wijs brengen. De onderstelafstemming is stevig maar zeker niet spijkerhard en compromisloos. Hier houden we het wel even uit, in tegenstelling tot de brandstofvoorraad. De 3.2 verlangt namelijk wel wat terug. Elke zes a zeven kilometer wordt er een liter duur sap doorheen gejaagd, getuige het energielabel G(ulzig).

Italiaanse finesse

Echter, daar staat wel een Emotielabel A tegenover, zoals Alfa ludiek haar modellen in de showroom aanprijst. Om die Alfa-beleving te benadrukken is het interieur van de 159 in een bijpassend sportief en stijlvol maatpak gestoken. Wanneer je de lage instap hebt overwonnen zit je werkelijk als gegoten op het fraaie antraciet-lederen sportmeubilair (achterin is de zit helaas wel krap), waarbij het merklogo als opdruk in de stoelen Italiaanse finesse uitstraalt. De cockpit werd – zoals het een rijdersauto betaamt - naar de bestuurder gericht en is afgewerkt met geribbeld aluminium. De afwerking is verrassend goed voor elkaar en kraakjes en knisperingen bleven ons bespaard. Kijk aan! Met een druk op de startknop komt de boel tot leven en springen alle meters op stand-by. Want naast de gebruikelijke giri-, snelheids- en benzinameter vinden we in het dashboard ook nog een wijzernaald voor de acqua en last but not least, een temperatuurmeter voor de olio. Niets is zo belangrijk als die laatste, hoe moeilijk het misschien ook is om je in te houden. Het vlezige sportstuur met rode stiksels en de aluminium set sportpedalen completeren het sportieve recept. Buon appetito!

Voor, tijdens of na dat werk hoeft de Alfa bestuurder en eventuele passagiers zich niet te vervelen. De TI-uitvoering is naast de voorgenoemde sportieve luxe ook bepakt met ander gerief. Automatische airco, stoelverwarming, (knie)airbags, en radio/cd-speler zijn aanwezig. Onze rode metgezel was verder nog voorzien van privacy glass, parkeersensoren achter en elektrische stoelen. Xenon, navigatie en Bluetooth-telefonie vinden we in in het hoofdstuk accessori. Het ontbreken van die luxe verdient niet de hoofdprijs, maar die betaal je dan ook niet. De 159 Sportwagon is er als TI vanaf 40.985 euro, als 2.2 JTS, zonder vierwielaandrijving. Snel dieselen kan ook; daarvoor moet je bij de 49.235 kostende 2.4 JTDm zijn. Onze 3.2 TI staat voor 53.595 euro in de boeken en die maakt zijn krachtige uitstraling, verslavende rijbeleving en sterke merkidentiteit het meest waar.