De man die 7 WK titels en 91 grandprix overwinningen op zijn naam schreef, heeft zijn handtekening geplaatst in alle F1 geschiedenis boeken. Meer wereldtitels dan Juan Manuel Fangio en evenveel overwinningen als Senna en Prost samen. Meer pole positions dan het toenmalige super record van Ayrton Senna.
Het was een genot om naar de man te kijken die door sommige werd bestempeld als arrogant, dominant en mensonvriendelijk. Deze meningen kwamen vaak van mensen die niet begrepen hoe Schumi werkelijk in elkaar zat. Een ongelofelijk gevoelig mens die, om zichzelf te beschermen, een bepaalde houding aan moest nemen. Om te winnen moet je de juiste mentaliteit hebben en die had hij. Rivalen en tegenstanders legden deze houding uit als arrogant omdat het gevoel ongrijpbaar was. Het was niet te kopiëren zoals een achter of voorvleugel. Eigenlijk was, naast de onvoorstelbare rijderskwaliteiten, de grote kracht van Schumi zijn organisatie talent. Hij wist wat er nodig was om de beste resultaten te behalen en verzamelde mensen om zich heen waarvan hij wist dat ze hem begrepen. Ross Brawn, Rory Byrne en Nigel Stepney zijn daar goede voorbeelden van. Toch kunnen we ook wat kritische noten kraken zoals het net iets te vaak van de baan raken in belangrijke situaties of hier en daar een tikje uitdelen als dat nodig was.
Het is voor mij vrij eenvoudig om 10 pagina’s te vullen maar dat zal ik jullie besparen. We verliezen een geweldig mens en coureur op de baan. Natuurlijk keert hij ooit terug als teambaas van Ferrari. Talent laat je niet lopen.
Terug naar de orde van de dag, de kwalificatie. Deze zou voor Schumi niet echt lekker verlopen. De Ferrari vertoonde wat mankementjes en hij zou door een kapotte versnellingsbak de training als 10e eindigen. Felipe Massa heeft in zijn home race bewezen een geweldige coureur te zijn door de pole te pakken. Hij hield de nieuwe hoop van Ferrari, Raikkonen en Alonso achter zich.
De Nederlanders deden het goed. Albers zette als eerste een snelle tijd neer maar het lukte hem niet om het tweede gedeelte van de kwalificatie te bereiken. Hij werd uiteindelijk 18e. Robert Doornbos lukte dat wel, hij was een stuk sneller dan teamgenoot Coulthard die negentiende werd. Uiteindelijk werd Doornbos tien plaatsen terug gezet op de grid doordat zijn motor op een prachtige manier de geest gaf. Het leek wel of er een nieuwe paus gekozen was.
De race op dit prachtige snelle circuit begon dus met Massa op pole in dat mooie Braziliaanse racepak. Het zou weer een memorabele race worden zoals zo vaak dit jaar. Een ongekend scenario en alle voorspellingen kwamen weer niet uit.
Zou Alonso het rustig aan doen of ging hij vol voor de winst? Wat ging er gebeuren met Michael Schumacher? We kregen er sneller dan verwacht een antwoord op.
De start was weer explosief. Schumi pakte direct twee plekken dus dat was hoopvol. Massa hield voor Raikkonen, Trulli en Alonso de leiding. Voor Williams werd de eerste ronde een ramp. Rosberg had een moment van onoplettendheid toen Webber een probleem kreeg met de vrienden om hem heen. Ze knalden vol op elkaar, de bolide van Rosberg werd onbestuurbaar en knalde hard in de bandenstapels. Hij had een paar minuten nodig om weer tot zichzelf te komen. De safety car mocht van stal en het hele spul kroop weer in elkaar.
In de 6e ronde mocht het gas er weer vol op en er ontstond een prachtig duel tussen Schumi en Fisichella. De Italiaan zag voortdurend een rode vlek in zijn spiegels en werd zichtbaar nerveus. Aan het einde van het rechte stuk zag Schumacher een gaatje en dook op aan de linkerkant van de Renault. Fisichella smeet de deur dicht en ze raakten elkaar bewust of onbewust. De actie bleek fataal voor Schumacher die een lekke linker achterband opliep. Weg ambities en een vreselijke manier om je carrière af te sluiten. Hij vloog werkelijk naar de pits om te zien of er niet te veel beschadigd was. Gelukkig kon hij met nieuw rubber en een volle tank weer op weg. Met bijna een ronde achterstand moest hij voor de zoveelste keer weer aan een inhaalrace beginnen. Nu kon de Duitster weer laten zien dat hij de allerbeste was.
Intussen reed Massa weg van Raikkonen en Alonso. Ralf liet zien dat de Toyota’s echt een rampseizoen draaien. Hij moest opgeven doordat er iets aan de achterkant afbrak. Een paar rondes later was ook Trulli de klos met hetzelfde probleem. De motortemperatuur achter de safety car was waarschijnlijk te hoog geworden waardoor er iets af brak. Ook aan het seizoen van Coulthard kwam een voortijdig einde door een kapotte versnellingsbak. Massa, Raikkonen en Alonso draaiden rustig hun rondjes. De wereldkampioen liet zien dat je zonder spectaculair racen toch de beste kon zijn. Hij reed niet opvallend maar alles klopte en een tweede wereldtitel kon hem na de geste van Fisichella niet meer ontgaan.
Albers en Doornbos reden beiden een prima race. Chris draaide zijn rondjes op de 13e plek en Robert kon de racepace goed bijhouden.
Tussen de 14e en de 21e ronde viel het allemaal een beetje stil. Iedereen had zijn plekje gevonden en er gebeurde weinig spectaculaire dingen hoewel…Button reed een prima race en schoof van de 6e naar de 4e stek. Achterin liet Schumacher zien dat hij tot op het bot getergd was en begon aan een briljante inhaalrace. Hij reed alsof de duivel hem op de hielen zat en pakte al snel Monteiro en vrienden. In het mooie Sao Paulo reed Barrichello als tweede Braziliaan zijn rondjes. Het is hem nog niet vaak gelukt om voor eigen publiek heel aan de finish te komen. Het zou dit keer wel lukken al was het met zweet in de handen. Hij had in de 21e ronde een meet and greet met, alweer, Fisichella en dat koste hem bijna de race. In de 23e ronde moest Massa naar binnen voor nieuwe Bridgestone’s waardoor Alonso de leiding in de race kon pakken. De Spanjaard moest ook nog naar binnen dus was er voor Massa niets om zich druk over te maken. Dit gebeurde in de 26e ronde, Alonso kwam achter Heidfeld als 5e weer de baan op maar reed solide en maakte een zekere indruk. Het zag er naar uit dat hij op zijn sloffen wereldkampioen zou worden.
De race ontwikkelde zich in het voordeel van Massa. Niemand kon hem eigenlijk bedreigen eens te meer omdat hij super strak stuurde. Wat heeft deze jongen veel geleerd! Doornbos solliciteerde naar een stoeltje voor volgend jaar bij Toro Rosso (gerucht) door stabiel net buiten de top tien (13) zijn rondjes te draaien. Albers had echt moeite met de snelheid van de Spyker. Hij reed rond de 17e plek en dat bleek het best haalbare te zijn. De goed rijdende Button had zicht op een koele Fin en pakte hem spectaculair aan het einde van het rechte stuk op hetzelfde stuk dat Schumi zijn lekke band op liep. Het ging goed…
Schumacher reed op 35 ronden voor de finish al rond op de 8e plaats. Hij was ontzettend aan het pushen. De manier waarop hij bijna het hele veld voorbij ging zag er wel een beetje verdacht uit. Zijn collega’s deden niet echt veel moeite om hem achter zich te houden. Een hommage aan de maestro. Hij zou uiteindelijk nog zicht krijgen op het podium.
De race kabbelde op dat moment rustig naar het einde toe en iedereen wist dat Alonso de nieuwe wereldkampioen zou worden. Schumacher zette Fisichella nog even te kijk door de druk zo ver op te voeren dat de Italiaan een remfout maakte en de bocht miste. Hij had altijd al hovenier willen worden. Met een waanzinnige actie pakte hij Raikkonen ook nog de vierde plaats af. We zullen hem missen. Niemand neemt zoveel verantwoorde risico’s als Schumacher.
Het publiek werd uitzinnig van vreugde toen Felipe Massa superieur als eerste de 71 ronden volbracht en daarmee dit seizoen afsloot. Alonso werd verdiend, een toch wel wat saaie, wereldkampioen. Renault heeft het dit seizoen natuurlijk prima gedaan en we zullen zien of Alonso volgend seizoen bij Mclaren het feestje een vervolg kan geven. Button sloot een prima race als derde af.
We hebben een geweldig jaar gehad en zijn met plezier in alle vroegte opgestaan om niets te missen. Alonso is de terechte wereldkampioen! Afscheid is er voor Ross Brawn die zegt er een jaar tussen uit gaan en Michelin.
Wij verheugen ons nu al op het nieuwe seizoen!