Vele Nederlanders hebben er wel eens van gehoord (een rally met klassiekers), maar weinigen weten wat de Tulpenrally precies voorstelt. “Zo ook ik toen een (auto-)vriend me in september 2007 voorstelde om eraan mee te doen”, vertelt Dino ten Have, navigator in team 204. “Nu, na een opeenstapeling van bergpassen, tests, reparaties, sterke verhalen en leuke mensen met stuk voor stuk een auto-tik te hebben meegemaakt, weet ik wel degelijk wat deze rally inhoud.”
Voorbereiding
“Het leek ons wel een goed idee om gezamenlijk, speciaal voor de rally een auto te kopen in plaats van een van onze eigen auto’s in te schrijven. Dit, om iedere vorm van discussie over rijgedrag en dergelijke tijdens de rit te vermijden. Bovendien draagt het bij aan de voorpret om samen je auto te prepareren. Tijdens de zoektocht naar een geschikte auto met een bouwjaar van voor 1972 (een van de voorwaarden) kwamen we erachter dat er wel heel veel Alfa Romeo’s, MG’s, Healeys en Porsche’s 911 meerijden. Op zich niet raar want dit zijn uitermate geschikte rallyauto´s. Toch vonden wij (ook vanwege de gedachte dat we ons qua klassering waarschijnlijk toch niet in de kijker zouden rijden) dat we met iets ‘speciaals’ moesten meedoen. Zo belandden we bij een Bentley T1 uit 1971, 2500 kilo schoon aan de haak met een 6,7-liter benzinemotor onder de lange kap.” Motorisch was de auto prima in orde maar de carrosserie vereiste behoorlijk wat laswerk. Mechanisch was er wel iets meer werk dan gedacht, omdat de auto voor jaren-60 techniek behoorlijk complex is. De Engelse filosofie van ‘engineering your way around the problem’ is zeer consequent toegepast. Het resultaat was een auto voorzien van alle gemakken dat we nu heel normaal vinden, maar die destijds behoorlijk vooruitstrevend waren: airco (met een pomp die makkelijk de motorruimte van een mini vult), cruise controle, hydraulische niveauregeling en stoelen die in 9 standen zijn te verstellen (met 4 ingebouwde motoren). Allemaal noodzakelijke items voor een auto die destijds bijna een ton kostte en daarmee een van de duurste automobielen uit zijn tijd is.
Navigeren
De Tulpenrally is een tocht van ruim 2500 kilometer die door verschillende landen voert. Dit jaar was wederom gekozen voor de start in Annecy, waarna de route door de alpen via Aix-les-Bains naar Zwitserland voerde om vervolgens via Duitsland naar Maastricht te leiden. Hierna volgde het laatste traject naar de traditionele finish in Noordwijk. “De enige ‘rally’-ervaring die we hadden was van het niveau bolletje-pijltje, de meest eenvoudige manier van navigeren”, legt Ten Have uit. “Het werd ons al snel duidelijk dat dit niet genoeg was om enigszins succesvol de weg te vinden. Vandaar dat we begin 2008 enkele Nederlandse rally’s hebben meegereden, waarin we leerden wat navigeren volgens ingetekende lijn, pijlen-kortste-route en kortste-route-met-barricades betekent.” Naast een uitdaging op het gebied van navigatie wordt in de Tulpenrally tevens het uiterste van de techniek gevergd, omdat vele passen door de bergen worden gereden met scherpe haarspeldbochten en bijna onbegaanbare wegen.
De Rally
“Zondagochtend 4 mei zetten we koers richting Annecy in het zuiden van Frankrijk. De ruim 800 kilometer werden probleemloos gereden, hoewel we bij ieder tankstation alle mogelijke temperatuursproblemen scherp in de gaten hielden en elk geluidje uitgebreid analyseerden. Het was tenslotte onze eerste echte lange reis met de Bentley. Onderweg kwamen we al behoorlijk veel mededeelnemers tegen, wat het saamhorigheidsgevoel verhoogde. ’s Avonds was er een welkomstborrel die erg gezellig was (aan het meer van Annecy) waarna we op zoek gingen naar een restaurant om een bodem te leggen. Dat dit de verkeerde volgorde is laat zich raden.”
Na de start op maandagochtend begon de route meteen met een aantal pittige bergpassen. Tegen alle verwachtingen in trok de Bentley strak door alle haarspeldbochten heen. Ten Have: “Door het vele en lange remmen bergafwaarts bleken we net voor het einde van het bergtraject geen remdruk meer te hebben. Nu al einde oefening? In eerste instantie dachten we dat de hoofdremcilinder kapot zou zijn. Telefonische navraag bij een Bentley-specialist leerde echter dat het vochtgehalte in de remolie door de hoge temperatuur is gaan koken. Door uitzetting komt er dan vacuüm in de leidingen, waardoor de druk wegvalt. Na ontluchten van de achterremmen konden we weer verder (met meer handmatig terugschakelen en remmen op de motor). Door de opgelopen vertraging moesten we echter direct door naar de lunchstop, wat ons veel strafpunten heeft opgeleverd.”
ANWB
Dinsdagochtend startte het deelnemersveld vanuit Aix-les-Bains. Technisch gezien geen vuiltje aan de lucht voor het Bentley-team, echter raakten ze tijdens het eerste traject het spoor bijster. Hierdoor kwamen ze meer dan 30 minuten te laat bij de eerste tijdscontrole (TC), wat voor dat traject maximale strafpunten opleverde. Normaal gesproken wordt die vertraging niet doorgeteld bij de volgende TC. Wat de heren echter niet wisten was dat dit tot maximaal 30 minuten geldt. In dat geval is het beter om een TC over te slaan en bij de volgende met een ‘schone lei’ te beginnen. Al met al voor equipe 204 een slechte klassering dus die dag. “Woensdag en donderdag hadden we de smaak te pakken en liep alles lekker, respectievelijk 16e en 17e in onze klasse. Ondertussen waren we via Zwitserland in de Duitse Eiffel aanbeland. Vrijdag sloeg het noodlot weer toe: net voor de laatste TC voor de lunch (we gingen behoorlijk goed) viel bergopwaarts de aandrijving weg. Eerste gedachte: versnellingsbak kapot. Toen we de auto achter hadden opgekrikt zagen we echter dat zowel de cardan- als aandrijfas draaiden, behalve het wiel, dat stond stil. Onze hotline met de Bentley-specialist leerde dat de verbinding tussen aandrijfas en wiel was doorgeslagen. Daar sta je dan op een vrijdagmiddag midden in de Eiffel. En in geen velden of wegen een Bentley-dealer te bekennen. Onderdelen waren wel in Nederland voorradig maar zouden pas ’s avonds ter plaatse kunnen zijn. Vindt dan nog maar eens een brug om de reparatie uit te voeren. Zaterdagochtend reparen of de auto repatriëren was geen optie want we móesten op zaterdag in Noordwijk met de Bentley over de finish. Na veel overleg hadden we geregeld dat de ANWB de auto naar Maastricht (de startplaats van de volgende dag) zou transporteren en dat de onderdelen daar ook naartoe zouden worden gebracht. Uiteindelijk konden we om 10 uur ‘s avonds het onderdeel vervangen en waren we weer ‘up and running’ voor de volgende dag. Hulde voor de ANWB, Brabo parts en FLS logistics voor deze logistieke krachtproef.”
Zaterdagochtend volgde de laatste rit via Oosterhout naar Noordwijk: een behoorlijk pittig traject. “Uiteindelijk haalden we ons oorspronkelijke doel: door de finishboog en op het podium! Door de opgelopen vertraging waren we uiteindelijk 40e. Volgend jaar de 56e editie Nederlands Erfgoed. Als je er één keer aan hebt meegedaan, ben je eraan verslaafd. Inmiddels kennen we ons slagschip zo goed dat (als we ons lijstje met verbeteringen hebben afgewerkt) we de rally zonder technische problemen zouden moeten kunnen rijden”, besluit Ten Have.